Central Bank

“Ik zie niks, ik hoor niks en ik wil ‘t ook niet zien”

Het is mei en dat betekent dat het tijd is om een eeuwenoude traditie (die vorig jaar in het leven is geroepen) in stand te houden. Samen met m’n beste vriendin ga ik op vakantie en ditmaal is het Kroatie geworden. Hoe leuk zo’n girlstrip ook is, het voelt toch gek om zonder Excelbestand de hort op te gaan. Tijd om te kijken of er een escape room in de buurt is!

Nu wil ik je meegeven dat die vriendin van mij he-le-maal niks om escape rooms geeft. De arme meid heeft alle verhalen aan moeten horen en het is me één keer gelukt om haar mee te sleuren. Ach, we hebben een dagje wat minder weer en onder het genot van een lokaal likeurtje komt het allemaal goed. Ze krijgt er zelfs zin in! Het lullige voor haar is dat ze enkel getrakteerd is op Molly’s Game, dus ik voelde me vrij geroepen om de verwachtingen wat bij te stellen…

Never judge a book by it’s cover, hoor. Misschien valt het reuze mee. We hebben de keus uit twee thema’s: Central Bank en Prison. We kozen voor de eerste en vol goede moed gaan we aan ons Kroatisch avontuur beginnen. Eenmaal binnen ziet het pand er wat cracky uit. We worden ontvangen door een vriendelijke dame die goed Engels spreekt. We bergen onze spullen op en nadrukkelijk wordt, terwijl ik m’n smartwatch af wil doen, gezegd dat die gewoon mee naar binnen kan. ‘Take your phones with you, otherwise you might miss a phonecall!’ Oke dan! We worden meegenomen naar de controlroom om daar ons intropraatje te krijgen. We kletsen wat over escape rooms en onze host gaat zodoende vanuit dat we dus al eerder gespeeld hebben. Het gezellige gesprek komt ten einde en vervolgens krijgen we een anderhalf uur durend script over wat allemaal niet mag. Nee, heel immersive kan ik het niet noemen. Laten we maar beginnen.

Oh, ze vergat nog één ding te vertellen: de gehele kamer speelt zich af in het donker. Nu wil ik niet meteen de negative Nancy zijn, maar hier krijg ik het een beetje van. Dit betekent alleen maar gek*t met zaklampjes, onnodig moeilijk doen en spoiler alert: het voegt werkelijkwaar 0,0 toe. We gaan naar binnen en het is niet perse een straf dat we het decor niet goed zien. Dat is dan weer een meevaller. En wat denk je? Je verwacht het niet! Na nog geen 10 minuten houdt het lampje van m’n vriendin ermee op en kan onze host de kamer binnenkomen. Onnodig moeilijk, told you.

Toch starten we enthousiast met z’n tweeën en vliegen een beetje van hot naar her. Ik heb eigenlijk nog nooit zo sterk in een kamer gehad dat-ie ontzettend parallel lijkt, maar hartstikke lineair is. We hebben veel tot onze beschikking, maar kunnen alles maar half-half. Dit zorgt voor téveel ruis. We proberen op te splitsen, maar dat heeft totaal geen nut. Dit geeft ons een wat tragere start, maar na een kleine hint, pakken we uiteindelijk de flow. Dan het hintsysteem: hier ben ik gewoon niet fan van. Er zitten consequenties aan en ik hou daar niet van. Ik heb geen zin om muurvast te zitten en dan 5 minuten moeten overwegen of ik nu een hint wil, omdat het anders later niet meer kan. Gelukkig speelt onze host hier goed op in en duwt ons af toe net even de goede kant in. Ik wil wel benoemen dat er supergoed op ons werd gelet. Onze host keek en luisterde goed mee en dat is top!

Ja, wat moet ik er verder over zeggen? Deze kamer werd voor mij een regelrechte meme met de typische escape room red flags. Geklooi met water, donker, voorkennis, niet werkende puzzels, een imbussleutel, red herrings, consequenties, “Oh ja, het eindslot is kapot, dus ik kom eraan”, gebrek aan sfeer en ik kan nog wel even doorgaan. Met een minuut over staan we buiten, dus we hebben zeker het volle uur gebruikt. Normaal wordt deze kamer met vier gespeeld, dus onze host was onder de indruk dat we het überhaupt gehaald hebben. Nu kan ik me echt niet voorstellen dat je met zoveel man hier wil zijn. Dan wordt het een groot wachtfestijn. Drie mensen is zeker de max.

Nu klink ik vrij negatief, maar we hebben al bij al een prima tijd gehad. We hebben gelachen en daar gaat het om. Ik heb zéker erger gezien en ik mocht misschien ook niet meer verwachten dan dit. We kwamen om plezier te maken met z’n tweeën en niet om een hoogvlieger mee te maken, dus dat is prima. Ik denk gewoon dat je, zonder al die red flags die makkelijk te verhelpen zijn, een prima basic escape room hebt zoals je ‘m verwacht. Voor nu dus net geen voldoende, maar wie weet spotten we volgend jaar op onze vakantie wel een verborgen parel. To be continued!